Review 10 ways to Hate from Backline Ten Ways To Hate- Dimension Seven
Wat kan ik zeggen. Een prachtig hoesje gebaseerd op een uitgekiend concept, maar toen de CD voor het eerst in mijn cd lade belande kon ik niet verder komen dan het derde nummer. Het werd me allemaal teveel. Het voelde of ik beland was in een muzikaal marathon horrorfestival. Maar nu snap ik het. Je moet niet alleen luisteren, Dit moet je voelen, ondergaan. Zet het volume open en laat je onderdompelen! Dit is een groeier. Na een paar keer luisteren begint alles op zijn plaats te vallen. Subtiele fragmenten en krankzinnige melodieën komen dan vanzelf in deze zee van sonisch geweld bovendrijven.
Ik kan geen betere soundtrack bedenken voor de frustraties en de gruwelen van deze tijd. Dat het geheel ook nog swingt en beukt is de grote bonus. Dit is geen dansen, maar headbangen op de vulkaan. De productie had wat mij betreft nog wat extremer gekund met betrekking tot het frequentie-spectrum. Helaas kost zoiets handenvol geld, en kan waarschijnlijk -zeker qua mastering- alleen in het buitenland. Hopelijk levert deze cd de doordraak op die ervoor kan zorgen dat dit financieel tot de mogelijkheden gaat behoren. Daarbij, de intentie van Dimension Seven overwint alles, en voor Nederlandse alternatieve metal begrippen is dit productioneel al ver boven het gemiddelde!
Natuurlijk kan ik als recensist gaan mierenneuken over details, maar die doen hier niet ter zake. Dit is een product van een uniek en eigenzinnig collectief wat zijn nek uitsteekt en het zonder meer verdient om groter te worden. Kopen!
Naschrift: Ik lees dit nu nog even over voordat het naar de eindredactie gaat. Het is 2 dagen na de terreuraanslagen in Amerika. Ik had net nummer ‘No. 1’ opstaan. Een oosters klinkend intro en daarna breekt muzikaal en tekstueel de hel los. Kippenvel!
|